โรคไข้หวัดนก (BIRD FLU) หน้าหลัก , 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับไข้หวัดนก
สารบัญหน้าที2
อาการที่เกิดในคน
, อาการและวิการในสัตว์
, โรคที่คล้ายคลึงกัน
, การวินิจฉัยและชันสูตรโรค
อาการที่เกิดในคน
การเฝ้าระวังโรคแบ่งออกเป็น
3 ระดับ คือ 1.ผู้ป่วยที่สงสัย 2.ผู้ป่วยที่น่าจะเป็น
และ 3 ผู้ป่วยที่ยืนยัน
1.ผู้ป่วยที่สงสัย
(Suspect)
ได้แก่ผู้ที่มีอาการดังต่อไปนี้
- ไข้
อุณหภูมิกายมากกว่า 38 องศา
ร่วมกับ
-
อาการอย่างใดอย่างหนึ่ง ได้แก่
ปวดกล้ามเนื้อ, ไอ, หายใจผิดปกติ
(หอบ, ลำบาก),
แพทย์วินิจฉัยว่าเป็นปอดบวม
ร่วมกับ
-
ประวัติการสัมผัสสัตว์ปีกที่ป่วยหรือตาย
โดยตรงในระยะ 10 วันที่ผ่านมา
หรือมีการตายของสัตว์ปีกอย่างผิดปกติในพื้นที่ที่อาศัยอยู่
เช่น ในหมู่บ้าน ในตำบล
หรือตำบลใกล้เคียง
2.ผู้ป่วยที่น่าจะเป็น
(Probable)
ได้แก่ผู้ป่วยที่ต้องสงสัย
ร่วมกับอาการตรวจดังต่อไปนี้
-
ความผิดปกติของปอดที่ชัดเจนและมีการเปลี่ยนแปลงในทางที่เลวลง
แม้จะให้การรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ
(Broad Spectrum Antibiotics) ร่วมกับ
-
ได้ตรวจทางห้องปฏิบัติการไม่พบการติดเชื้ออื่นที่จะอธิบายการป่วยได้
3.ผู้ป่วยยืนยัน
(Confirm) ได้แก่
ผู้ป่วยที่น่าจะเป็นและมีผลการตรวจทางห้องปฏิบัติต่อไปนี้สนับสนุน
- เพาะเชื้อพบ Influenza A
ที่ไม่ใช่ H1 หรือ H2 หรือ H3
- ตรวจ PCR (Polymerase Chain Reaction)
ด้วยห้องปฏิบัติการยืนยันว่าเป็น
Influenza A ที่ไม่ใช่ H1 หรือ H2 หรือ H3
ส่วนคำแนะนำสำหรับประชาชนทั่วไป
คือ ทำร่างกายให้แข็งแรง
เพื่อให้ร่างกายมีภูมิต้านทานโรคได้ดี
โดยการรับประทานอาหารให้ครบถ้วน
รวมทั้งผักและผลไม้ งดบุหรี่
สุรา นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ
ควรสวมเสื้อผ้าให้อบอุ่นพอในช่วงอากาศเย็น
และหากมีอาการไม่สบาย เช่น มีไข้
ปวดศรีษะ หนาวสั่น เจ็บคอ ไอ
ต้องรีบไปพบแทย์ทันที
และแจ้งแพทย์ด้วยว่าทำงานในฟาร์มเลี้ยงสัตว์
หรือมีประวัติสัมผัสซากสัตว์
อาการและวิการในสัตว์
ระยะฟักตัวของโรคอาจสั้นเพียงไม่กี่ชั่วโมงจนถึง
3 วัน ขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อ
วิธีการที่ได้รับเชื้อ
จำนวนเชื้อ และชนิดของสัตว์
อาการ ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง
เช่น ชนิดสัตว์ อายุ
สภาวะความเครียด โรคแทรกซ้อน
และอื่นๆ
เชื้อที่ทำให้เกิดอาการรุนแรงในสัตว์ปีกชนิดหนึ่งอาจไม่ทำให้เกิดอาการใดๆ
ในสัตว์ปีกอีกชนิดหนึ่ง
อาการที่พบโดยทั่วไป ได้แก่
- ซูบผอม ซึมมาก ไม่กินอาหาร
ขนยุ่ง ไข่ลด
- ไอ จาม หายใจลำบาก น้ำตาไหลมาก
หน้าบวม หงอนมีสีคล้ำ
- อาจมีอาการของระบบประสาท
และท้องเสีย
-
รายที่รุนแรงจะตายกระทันหันโดยไม่แสดงอาการ
(อัตราตายอาจสูงถึง 100%)
วิการ
ขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อ
ชนิดสัตว์ และอื่นๆ เช่นเดียวกัน
ในรายที่รุนแรงและตายทันทีอาจไม่พบวิการใดๆ
ลักษณะของวิการที่มีรายงานในไก่และไก่งวง
ได้แก่
- ซากผอมแห้ง
-
มีการบวมน้ำใต้ผิวหนังที่ส่วนหัวและคอ
- ตาอักเสบบวมแดง
และอาจมีจุดเลือดออก
- หลอดลมอักเสบรุนแรงมีเมือกมาก
- มีจุดเลือดออกที่กระเพาะแท้
โดยเฉพาะตรงรอยต่อกับกึ๋น
-
มีการลอกหลุดและจุดเลือดออกที่ผนังของกึ๋น
- ไตบวมแดงและอาจพบยูเรตที่ท่อไต
Watery eyes and sinuses and swelling of the head. |
Cyanosis of the shanks. |
Haemorrhages of the trachea. |
Haemorrhages of the intestine. |
โรคที่คล้ายคลึงกัน
- อหิวาต์ไก่ชนิดรุนแรง
- นิวคาสเซิล
-
กล่องเสียและหลอดลมอักเสบติดต่อ
- การติดเชื้อมัยโคพลาสม่า
และแบคทีเรียชนิดอื่นๆ
การวินิจฉัยและชันสูตรโรค
จำเป็นต้องทำการแยกพิสูจน์เชื้อไวรัสและการทดสอบความรุนแรงของเชื้อทางห้องปฏิบัติการ
การตรวจแยกเชื้อทางไวรัสวิทยา
ตัวอย่างที่ใช้ในการตรวจ
- Tracheal และ cloacal swabs (หรือ feces)
จากสัตว์ป่วย
- อวัยวะภายในต่างๆ เช่น ปอด ตับ
ม้าม หัวใจ สมอง ลำไส้ ฯ
วิธีการตรวจ
-
แยกเชื้อไวรัสโดยฉีดเข้าไข่ไก่ฟัก
(อย่างน้อย 2 passages)
-
ตรวจคุณสมบัติของเชื้อที่แยกได้โดยใช้เม็ดเลือดแดงไก่
(hemagglutination, HA)
และไม่ถูกยับยั้งด้วยแอนติซีรั่มต่อเชื้อไวรัสนิวคาสเซิล
(hemagglutination inhibition, HI)
- ตรวจการตกตะกอนในเนื้อวุ้น (agar gel
immunodiffusion, AGID)
กับแอนติซีรั่มอ้างอิงต่อเชื้อ
avian influenza A
-
ทดสอบความรุนแรงของเชื้อที่แยกได้
โดยฉีดเชื้อเข้าเส้นเลือดไก่ทดลอง
-
ส่งเชื้อที่แยกได้ไปยังห้องปฏิบัติการอ้างอิงเพื่อแยก
subtype
การตรวจทางซีรั่มวิทยา
- ตรวจการติดเชื้อ AIV type A โดยวิธี AGID
และอีไลซ่า
- ตรวจการติดเชื้อว่าเป็น subtype (H)
ชนิดใด โดยวิธี HI
กับแอนติเจนที่เตรียมจาก subtype
ชนิดต่างๆ ที่สำคัญได้แก่ H5 และ H7
หน้าหลัก , 1 , 2 , 3 , 4 , 5 , แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับไข้หวัดนก