โรคปอดบวม


โรคนี้พบมากในลูกสุนัขเล็กๆ และสุนัขชรา เพราะทั้งสองวัย มีภูมิคุ้มกันที่อ่อนแอพอๆกัน
ส่วนสุนัขรุ่นๆก็ไม่ค่อยพบ เนื่องจากสภาพร่างกายแข็งแรง

โรคปอดบวมในสุนัข
เกิดจากสาเหตหลายประการ ได้แก่ เชื้อไวรัส เชื้อแบดทีเรีย พยาธิ เข้าทำลายปอดทำให้ปอดอักเสบ
แต่มักเกิดจากแบคทีเรียเป็นส่วนใหญ่
สุนัขจะแสดงอาการซึม มีไข้สูงมาก อาจถึง 106 องศาฟาเรนไฮต์ เบื่ออาหารจนถึงไม่กินอาหาร
ชอบหลบไปนอนในที่เย็นๆ เช่น ห้องน้ำ ข้างโอ่ง
หายใจกระหืดกระหอบ มีขี้มูกไหลออกมา สีขาวจนถึงเขียวข้น
บางครั้งมีอาเจียน
เพราะไอมีเสลดหนาในลำคอ บางตัวเป็นมากๆ น้ำท่วมปอดต้องนั่งตลอดเวลา นอนไม่ได้จะหายใจไม่ออก
ซ้ำร้ายต้องหายใจทางปากตลอดเวลา
เพราะจมูกอุดตันเต็มไปด้วยน้ำมูก

 

ข้อควรปฏิบัติ คือ การดูแล เลี้ยงให้อาหารอย่างดี รักษาความสะอาด ให้ความอบอุ่น ใส่เสื้อหนาๆ
โดนเฉพาะที่คอ หน้าอกและแผ่นหลัง ห่มผ้า
ปูรองพื้นที่นอนด้วยผ้า อย่าให้นอนในที่อับชื้น หรือโดนฝนสาด
 และนำสุนัขไปพบสัตวแพทย์เพื่อทำการรักษา